هر آنچه که باید درباره تزریق چربی بدانید
تزریق چربی اتولوگ
تزریق چربی اتولوگ تکنیکی است که در آن بافت چربی از سایر نواحی خود بیمار برداشت شده و سپس به زیر پوست تزریق می شود تا نقایص تروماتیک، انکولوژیک و سایر موارد بهبود یابد. این تکنیک همچنین ممکن است برای اهداف زیبایی، به ویژه جوانسازی صورت استفاده شود.
اولین موارد ثبت شده از روش انتقال چربی اتولوگ به سال ۱۸۹۳ برمی گردد، زمانی که نوبر بافت چربی اتولوگ را به یک فرورفتگی اسکار صورت تزریق کرد، با این حال، پیوند چربی اتولوگ به عنوان یک فیلر مهم و در دسترس با ظهور لیپوساکشن در دهه ۱۹۸۰ وارد عمل شد. از آن زمان، تعداد کاربردهای گزارش شده در مورد استفاده از آن رو به افزایش بوده است، بیشتر به این دلیل که بافت چربی به راحتی در دسترس، طبیعی، آسان برای برداشت و ارزان است. بافت چربی اتولوگ بودن، پاسخ ایمونولوژیک را که می تواند منجر به رد شود، ایجاد نمی کند، با عوارض بسیار کمی در محل اهداکننده همراه است، این بافت می تواند نه تنها به عنوان جایگزین حجم، بلکه به عنوان بهبود دهنده کیفیت بافت مورد استفاده قرار گیرد. تکنیک جراحی به ترتیب به بیحسی محل برداشت چربی، بیحسی محل دریافت، برداشت چربی، آمادهسازی و پردازش چربی و تزریق چربی تقسیم میشود.
برداشت چربی
چربی در ابتدا از محل های اهدایی انتخاب شده به دلیل وجود مخازن چربی غنی برداشت می شود. شایع ترین نقاط اهدا کننده شکم، ناحیه دور نافی، باسن و قسمتهای داخلی، جانبی و قدامی ران است. روش های برداشت متمایز منجر به نتایج متفاوتی از پیوند چربی می شود. توجه به جزئیاتی مانند بهترین مکان برداشت چربی، چه روش برداشت بافت چربی استفاده شود، چه قطر کانولا استخراج کننده انتخاب شود، چه فشاری برای جلوگیری از کاهش بقای سلولی یا امکان تزریق محلول متورم کننده با مواد بیهوش کننده قبل از جمع آوری به منظور به دست آوردن بالاترین میزان زنده ماندن و بقای سلولی حائز اهمیت می باشد. بیمارانی که تحت لیپوکانتورینگ وسیعی قرار گرفته باشند ذخیره چربی کمی برای استخراج خواهند داشت و بهتر است از مناطق دست نخورده که تحت لیپوکانتورینگ قرار نگرفته است، برداشت صورت گیرد. در افرادی که در گذشته لیپوساکشن انجام دادهاند، ناحیه‌ای که میتواند منبع عالی برای استخراج چربی باشد، دور کمر است که در امتداد قسمت پایینتر کمر، عضلهی سه سر ران و قسمت داخلی زانو پایین میآید . اگرچه می‌توان چربی را از نواحی لیپوساکشن قبلی برداشت، اما ممکن است مقدار چربی کمتری داشته باشد و این نواحی عموماً فیبروتیکتر است. ارزیابی دقیق قبل از عمل میتواند به تعیین اینکه کدام ناحیه ارجح است، کمک کند. در این مرحله برای هر ناحیه ، تکنیک اختصاصی همان ناحیه وجود دارد.
پردازش چربی
پس از برداشت، چندین ترکیب اضافی مانند روغن، سلول های چربی مرده، خون و بی حس کننده موضعی نیز در محلول چربی وجود دارد. وجود هر یک از اینها ممکن است پیوند را با ایجاد نکروز، التهاب و انقباض عروق به خطر بیندازد. برای بهبود ماندگاری چربی منتقل شده، فرآوری یا پالایش را با سانتریفیوژ انجام داد.
برای آشنایی بیشتر با تزریق چربی اتولوگ میتوانید به کتاب (تزریق چربی برای جوانسازی صورت) انتشارات آبادیس طب مراجعه فرمائید.
تزریق چربی
اصل اساسی انتقال چربی مدرن متکی بر وارد کردن بسته های کوچک چربی است که در چندین لایه آناتومیک قرار می گیرند. ابزار تیز می تواند باعث آسیب به ساختارهای عصبی عروقی زیرین شود که ممکن است منجر به نوروپراکسی موقت یا دائمی و یا تشکیل هماتوم شود. هر اکیموز یا هماتوم آشکاری که ایجاد شود می تواند زنده ماندن چربی ها را به دلیل ممانعت از تماس چربی با بافت مجاور و مشکل در تغذیه دچار اختلال کند. بنابراین برای تزریق چربی باید فقط از ابزار بلانت استفاده کرد.
لایه میانی پردازش شده به چندین سرنگ ۱ میلی لیتری منتقل می شود و سپس چربی به محل های دریافت چربی تزریق می شود. چربی به سه سطح صورت تزریق می شود: عمقی (بلافاصله بالای پریوستوم)، میانی (در داخل عضله، فاسیا و سطح زیر جلدی عمیق) و سطحی(در سطح زیر جلدی متوسط تا سطحی)
تصویر ۱
مراقبت های پس از جراحی
مراقبت های پس از جراحی در بیمارانی که تحت پیوند چربی قرار میگیرند نسبتا آسان است. با این حال مدیریت انتظارات بیماران بعد از جراحی ممکن است کمی پیچیده باشد. برخلاف بیماری که تحت لیفت صورت قرار گرفته و پس از عمل درک می کند که کانتور خط فک در حال حاضر نسبتاً صاف و گردن به طور مشابه بالا رفته است، بیمار پس از انتقال چربی باید حتی تا یک سال پس از عمل تغییرات مداوم را ببیند. آنچه که ممکن است به عنوان اتلاف چربی در طول زمان به نظر بیاید، باید به وضوح برای بیمار به عنوان کاهش آهسته ادم تفسیر شود.
عوارض
عوارض شایعی که ممکن است با آن ها مواجه شد شامل این موارد می باشد: نامنظمی حجمی( که به دو دسته توده[۱] و برآمدگی[۲] تقسیم می شود)، ادم پایدار گونه، اصلاح بیش از حد، اصلاح کمتر از حد و فرورفتگی در محل ورود کانولا که هر کدام از این موارد اقدامات پیشگیرانه و درمانی خود را دارد.
برای آشنایی بیشتر با کتابهای پوست و مو زیبایی به سایت (انتشارات آبادیس طب) و اینستاگرام (انتشارات آبادیس طب) مراجعه فرمائید.
نظر کاربران